rowerowy blog

Info

Ten blog rowerowy prowadzi Inka z miasteczka Zabrze. Mam przejechane 21729.80 kilometrów w tym 0.00 w terenie. Jeżdżę z prędkością średnią 18.21 km/h i się wcale nie chwalę.
Suma podjazdów to 0 metrów.
Więcej o mnie.

Znajomi

wszyscy znajomi(7)

Moje rowery

KROSS TRANS 5.0 7210 km

Author Vista 18968 km

Wykres roczny

Archiwum bloga

Wpisy archiwalne w miesiącu

Kwiecień, 2014

Dystans całkowity:	246.90 km (w terenie 0.00 km; 0.00%)
Czas w ruchu:	14:00
Średnia prędkość:	17.64 km/h
Liczba aktywności:	11
Średnio na aktywność:	22.45 km i 1h 16m
Więcej statystyk

DST 41.01km
Czas 02:42
V_AVG 15.19km/h
Sprzęt Author Vista
Aktywność Jazda na rowerze

Uczestnicy

Mokre, wapienniki

Środa, 30 kwietnia 2014 · dodano: 04.05.2014 | Komentarze 1

Mam urlop. W końcu. Tyle wycieczek rowerowych miałam w planach … i co zwykłe przeziębienie rozłożyło mnie. Ale w środę nie wytrzymałam. Zresztą Bibera też ciągło na rower przy tak ładnej pogodzie. Więc Biber jak zwykle miał już przygotowaną wycieczkę. Wiedziałam o niej tyle, że jedziemy nie daleko bo do Mikołowa. Nie będę już pisała o Chudowie i Bujakowie, ale napiszę o jednej z dzielnicy Mikołowa czyli Mokre. Przebywając tutaj nie chce się wierzyć, iż dawniej w tych okolicach działa kopalnia węgla kamiennego, ale nas raczej pociągnęło ku kamieniołom. Gdy już dotarliśmy do Mokre pojechaliśmy jeszcze chwilę szosą, mijając kościół Św. Wawrzyńca, aż wjechaliśmy na ścieżkę polną , która prowadziła nas do kamieniołomu. Podziwiamy ten urokliwy zakątek, ale jadąc dalej naszym oczom ukazują się pierwsze dwa wapienniki. Wapienniki datowane są na koniec XVIII a początek XIX wieku. Jak to w zwyczaju mamy naszą przejażdżkę zaczynamy od końcowych wapienników. Gdy docieramy do końca szlaku czyli początku szlaku naszym oczom ukazał się „grzybek” pod którym można odpocząć. Tutaj robimy sobie przerwę na kawę, którą mamy w termosie. Rozkoszując się szelestem liści oraz bzyczeniem pszczół nad głowami relaksujemy się. Po 40 minutowej przerwie ruszamy w drogę powrotną. Po drodze zajechaliśmy pod kościół pod wezwaniem Św. Wawrzyńca z 1346 roku. Niestety był zamknięty. Więc po obejściu jedziemy dalej. Zajeżdżamy jeszcze do Śląskiego Ogrodu Botanicznego , tutaj spędzamy około godziny i ruszamy już prosto do domu. Dzień relaksujący.